شرح حدیثی از حضرت امام محمد باقر علیه‌السّلام توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در جلسه درس خارج فقه ِ سیزدهم دی‌ماه 89 (بیست و هشتم محرم‌الحرام 1432):

«عَنْ أَبُو جَعْفَرٍ ع یَا صَالِحُ اتَّبِعْ مَنْ یُبْکِیکَ وَ هُوَ لَکَ نَاصِحٌ وَ لَا تَتَّبِعْ مَنْ یُضْحِکُکَ وَ هُوَ لَکَ غَاشٌّ وَ سَتَرِدُونَ عَلَى اللَّهِ جَمِیعاً فَتَعْلَمُون»
کافى، ج 2، ص 683

فى الکافى و التّهذیب، عن الباقر (علیه‌السّلام): [حضرت امام محمدباقر علیه‌السلام فرمودند:] «اتّبع من یبکیک و هو لک ناصح»؛  [از] آن کسى که حرفهائى به تو میزند که آنقدر تلخ است که تو را به گریه مى‌آورد، اما خیرخواه توست؛ حرف او را قبول کن. «اتّبع» یعنى حرف او را گوش کن، بپذیر؛ [اگرچه] تلخ است، لیکن به نفع توست.

«و لا تتّبع من یضحکک و هو لک غاش»؛ ولى گوش نکن، پیروى نکن از حرف آن کسى که حرفهاى شیرینى میزند که خوشت مى‌آید و لبهاى تو را به تبسم باز میکند، اما «و هو لک غاش»؛ فریبگر است، غش میکند با تو، خیرخواهى ندارد، از روى بددلى و بدخواهى است، [ولی] حرفى میزند که تو خوشت بیاید؛ از این شخص پرهیز کن. «و ستردّون الى اللَّه جمیعا فتعلمون»؛ وقتى پیش خداى متعال رفتید، آنگاه حقایق دلهاى یکدیگر را آنجا خواهید فهمید.